مرگ من روزی فرا خواهد رسید              در بهاری روشن تر از امواج نور

در زمستانی غبار آلود و دور                  با خزانی خالی از فریاد و شور

مرگ من روزی فرا خواهد رسید              روزی از این تلخ و شیرین روز ها

روز پوچی همچو روزان دگر                 سا یه ای ز امروزها ، دیروز ها

دیدگانم همچو دالان های تار                  گونه هایم همچو مرمرهای سرد

ناگهان خوابی مرا خواهد ربود                من تهی خواهم شد از فریاد درد

خاک می خواند مرا هردم به خویش           می رسند از ره که در خاکم نهند

آه ..... شاید عاشقانم نیمه شب                     گل به رویی گور غمناکم نهند...

(فروغ فرخزاد )

به امید اون روزی که تک تکتون برام مشکی بپوشید . بیاید سر مزارم ، غبار سنگ قبرمو کنار بزنید ببینید روش نوشته : " زنده بودم کجا بودید ......؟؟؟"